Ο δαίμων του διαδικτύου…

Ο δαίμων του διαδικτύου…
Τι κάνει ένας «Δικτυο-εξαρτημένος» όταν σημάνει back out σε ολόκληρη την Ελλάδα; «Σκάει και κολυμπάει» και αναλαμβάνει και το ρίσκο να «χάσει είδηση» είναι δεν είναι δημοσιογράφος. Έτσι κι εγώ που από χωρίς σήμερα έμεινα εκτός… «Δεεεν πειράζειειει!!!», όμως εγώ πάντα έχω ειδήσεις. Απόλαυσα μιαν έξοχη Ανατολή νωρίς το πρωί σήμερα. Ο ήλιος αναδύεται από τον δασωμένο λόφο της Ανάληψης, όπου και ομώνυμο Μοναστήρι και το χωριό. Το παλιότερο όνομα της Ανάληψης, ήταν «Ζερό», δεν ξέρω από πού βγαίνει…Έτσι όπως ανεβαίνει, λοιπόν, ο ήλιος λούζει το σπίτι. Εισβάλλει ατίθασος στο καθιστικό, χαϊδεύει τον καναπέ, τη σκάλα, το μικρό τραπεζάκι με τα περιοδικά. Μετακινείται αργά αλλά σταθερά… Από τον καναπέ στην πολυθρόνα κι από εκεί στο γραφείο. Όταν φθάσει στο στερεοφωνικό ξέρω ότι κοντεύει 12.00, με την καινούρια ώρα.
Αφήνω πάντα ανοικτά τα σκούρα στην ανατολική πλευρά του σπιτιού, γιατί θέλω αυτόν τον εισβολέα, ιδιαιτέρως το φθινόπωρο που ακουμπάει σε κρέπια. Τις νύχτες από τα ίδια παράθυρα, πολύ μετά τις 12.00, μπορώ να ξεχωρίσω τους αστερισμούς. Την ώρα που πέφτω για ύπνο, έχω πάντα τις Πλειάδες στο «κάδρο» μου, από τη θέση τους καταλαβαίνω τι ώρα είναι περίπου. Είναι γι’ αυτό το «μέτρημα» και τις συναντήσεις που αγάπησα τον τόπο. Ένα μέρος γεμάτο νερά και λεπιδόπτερα, κατάφυτο από ελιές και λεμονιές, ατίθασο και σχεδόν «εξαντλημένο» από προκοπή. Ίσως γι’ αυτό οι άνθρωποι βγαίνουν νωθροί εδώ κάτω. Δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς της γης, της «γαστέρας»… Κι αυτή μόνη ανακυκλώνει τον εαυτό της επί αιώνες. Ακόμα και τώρα που κάηκε… Στα ημιορεινά, ανάμεσα στα καμμένα άρχισε να πρασινίζει η χλόη, και να «μωβίζουν» τα κυκλάμινα. Οι βολβοί τους αντέχουν ακόμα και το πυρ το …εξώτερον.
Βγήκα στην αγορά, πήρα τα ψάρια μου και επισκέφτηκε τον καλό μου Μανάβη, τον Νικόλα… «Τι κάνεις κυρά-Λένη», μου λεει κάθε φορά που με βλέπει κι εγώ καμαρώνω, καθώς τον «κυρά» εδώ είναι ευγενής και σπάνια προσφώνηση, απευθύνεται μονάχα σε δασκάλες και καθηγήτριες…
Κάπου-κάπου με φωνάζουν και «κυρά γιατρίνα», όμως εμένα δεν μ’ αρέσει… Θα μπορούσαν να με λένε «κυρά δημοσιογράφε», αλλά ο όρος δεν είναι δόκιμος.
Ήπια καφέ στο κεντρικό καφενείο διαβάζοντας τοπικό Τύπο. Οι εφημερίδες ακόμα κλαίνε για τις πυρκαγιές, κι όλο ζητούν και καταγγέλλουν! «Που να βρεί το κράτος τα λεφτά, ούλο λεφτά, λεφτά», σχολιάζει ο διπλανός μου λαθραναγνώστης από την Καραμανλού… «Λεφτά έχουν μόνο οι …χασικλήδες,» συνεχίζει συνωμοτικά, «που βάνανε και τις φωτιές στο Ζερό… Δεν το ξέρεις ότι η φωτιά της Ανάληψης ξεκίνησε γιατί έπεσε σύρμα για ξερίζωμα 20 στρεμμάτων με δεντράκια, κι αυτούνοι για να μη τους πιάσουνε τα μαζέψανε βράδυ, κι όσα έμειναν τα κάψανε…Φύσαγε όμως, και πήρε ούλο το δάσος…»
Στα συνωμοτικά του Τρύφωνα συμμετέχει η παρέα συνταξιούχων του διπλανού τραπεζιού. «Έτσι λένε» συμπληρώνει ο γεροντότερος, που κρατά αγκαλιά την Ελευθεροτυπία…
Έτσι λένε, έτσι λέγανε… Στα αχανή και απάτητα δάση της περιοχής όλα χωράνε. Και σκουπίδια και καλλιέργειες. Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Πριν μερικά χρόνια είχε ξεσπάσει σάλος από μια δήλωση του Νομάρχη μας, που συνομιλώντας με δημοσιογράφο της Αθήνας φέρεται να είχε δηλώσει: «Η Ηλεία έχει χασίς ΑΑ» Τα περί πρώτης ποιότητας αλήθεια είναι. Πρώτη ποιότητα τομάτα, φράουλα, καρπούζι βγάζει η Ηλεία και μαζί από το …ακατονόμαστο. Εγώ πάντως, παρά τα παραπάνω, τόσα χρόνια γυρίζω σε λαγκάδια και βουναλάκια τέτοιο είδος δεν είδα ποτέ… Γι’ αυτό δεν μπορώ να εκφέρω άποψη.
Κάνει κρύο παρά τον ήλιο. Με υγρασία 85% νομίζεις πως ζείς πολύ βορεινά, κι ας είσαι στο Νότο. Από την υγρασία κερδίζουμε σε επιδερμίδα και χάνουμε σε αρθρώσεις.

Από τις σημερινές ειδήσεις ελάχιστα γνωρίζω, δεν έχω internet γάρ, ότι άκουσα από τα Δελτία… Τα της οικονομίας πρώτο θέμα, όσοι παίζουν στη Σοφοκλέους σκούρα τα έχουν… Γιατί πέφτει το δολάριο και ανεβαίνει το ευρώ; Τι γίνεται σήμερα στα Διεθνή Χρηματιστήρια; Ποιος μπορεί να κατανοήσει τις αιτίες ανόδου στην τιμή του πετρελαίου; Τα «πολύπλοκα» εύκολα εξηγήσιμα δεν είναι. Παρόλα αυτά, άκουγα σήμερα τον Καμπουράκη να δοξάζει τη στιγμή που αποκτήσαμε το ευρώ, διότι αν με τη σημερινή κρίση είχαμε ακόμα δραχμούλα θα μας έπαιρνε και θα μας σήκωνε… Ακριβώς, και αν η γιαγιά μου είχε καρούλια θα ήταν …Μερσεντές…
Το ότι ζούμε σε μια «ντοπαρισμένη» οικονομία, με φούσκες νομίσματα είναι γεγονός αναμφισβήτητο, κι ασ’ τους να λένε. Σιγά μην είναι «εύρωστο» το ευρώ… Ποιο εύρωστος πρέπει να είναι ο μαϊντανός, που αγοράζω από τον μανάβη μου 60-70 λεπτά παρά το νόμισμά μας.
Στην Ηλεία πάντως, των πολλών συνταξιούχων ΟΓΑ, ο μήνα πρέπει να βγεί με 261 ευρώ ανά άτομο… Φως νερό, τηλέφωνο, φαγητό, πιοτό-νερό, διότι εδώ όλοι εμφιαλωμένο πίνουν, καθώς οι γεωτρήσεις μας είναι γεμάτες σίδηρο και μαγγάνιο, άσε τα νιτρικά. Κι από καλλιέργειες, όλο και φθίνουμε. Τα «μικρο-κραχ» της οικονομίας τα ζουν εδώ οι κάτοικοι την τελευταία 7ετία, κι όποιος δεν το ξέρει καλά θα κάνει να το πληροφορηθεί. Διότι πληροφορία από την …επαρχία δεν είναι μόνον τα συμβάντα τύπου Ζωνιανών, που αποκλειστικά αφορούν αστυνομικό ρεπορτάζ. Ειδήσεις είναι και οι ουρέ σε Τράπεζες, Εφορίες και Νοσοκομεία, οι «μεγάλες πόρτες» στις μικρές πόλεις του Νότου. Έπονται σε μέγεθος οι ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΔΕΥΑΑ…
Των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ σήμερα, χρόνια πολλά στους εορτάζοντες. Εδώ γιορτάζει και 117 Πτέρυγα Μάχης της Αεροπορίας στην Ανδραβίδα, ανοιχτό το αεροδρόμιο μέχρι την Κυριακή για ξενάγηση των πολιτών. Όσοι θέλουν μπορούν να μπουν και στον εξομειωτή πτήσεων για ένα «εικονικό» ταξίδι στους αιθέρες.

Και μια θετική είδηση από τα Ηλειακά, η απόφαση του Ομίλου Λάτση-ο μπαρμπα-Γιάννης, ο μακαρίτης, ήταν Κατακολίσιος και η Εριέτα του είναι Πύργια- να χρηματοδοτήσει με 4.000 ευρώ όλους τους Ηλείους φοιτητές που σπουδάζουν σε ελληνικά πανεπιστήμια, για να τους βοηθήσει μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Ένας μποναμάς τα ευρουλάκια για τους νεαρούς και νεαρές της Ηλείας…
Άλλα δεν έχω να σας γράψω, δεν έχω «νέα», δεν έχω υλικό, καθώς το internet σε όλη την Ελλάδα είναι ακόμα νεκρό. Λέτε να επλήγη και αυτό από τους τριγμούς στο Χρηματιστήριο; Ή μήπως ξένος δάκτυλος, υπονομευτής των συμφερόντων της…χώρας, μας «έξωσε» σήμερα από τον Κυβερνοχώρο; Λέτε; Όλα να τα περιμένεις από μια πολύπλοκη και ακατανόητη εποχή σαν την παρούσα… Ευτυχώς δηλαδή, που είχα την πρόνοια να διατηρήσω το ΦΑΞ μου, τεχνική που προέρχεται από άλλη-κατώτερη- τεχνολογική…βαθμίδα. Έτσι η σελίδα μου δεν θα είναι σήμερα «κενή περιεχομένου» εξαιτίας του «Δαίμονος του διαδικτύου»…
Φιλιά!