"Μες του Αιγαίου, μπρόβαλ' άστρι μου.."

Χαμός με τις παρουσιάσεις βιβλίων στην Ηλεία... Βιβλία πολιτικών και πολιτευομένων ίνα εμπεδωθεί η αίσθησις ότι οι 300 και οι σχετικοί με το κοινοβούλιον είναι και νόες και ...συγγραφείς! Υπενθυμίζω τους υποψήφιους με τη λίστα ΠΑΣΟΚ ενταύθα, που παρουσίασαν βιβλία προεκλογικά, για το 2004: Γιάννης Κουτσούκος, Νίκος Τσούλιας, Παναγιώτης Παναγιώτου... Τώρα και πάλι προεκλογικά αρχίζει νέος κύκλος. Στις 25 Μάη στο Δημαρχείο Πύργου παρουσίασε το τελευταίο του βιβλίο ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης. Μόνος του, χωρίς συνοδό...πάνελ. Τίτλος του «Η Δημοκρατία σε κρίση;» και της ομιλίας του αντίστοιχα: «Για μια δημιουργική Ελλάδα». Περιτό να σας πω ότι γέμισε το δημαρχείο και δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο... "Πύργιος" κατά το ήμισυ στην καταγωγή ο πρώην πρωθυπουργός, έχει δεσμούς με την "πράσινη" περιοχή. Και μια λεπτομέρεια. Η ιδέα για πρόσκληση Σημίτη στην Ηλεία, έπεσε από τον επικεφαλής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Πύργου, ο οποίος τυγχάνει και στέλεχος της Ν.Δ. Της εν λόγω βιβλιοθήκης ο παππούς του κ. Σημίτη ήτο μέγας δωρητής και θεμελιωτής... Τελικά, πρόλαβε ο Δήμος Πύργου και πραγματοποίησε την εκδήλωσιν... Ο Δήμαρχός του, Μάκης Παρασκευόπουλος, Ρηγάς της Δικτατορίας, με φυλακές και καταδίκες για την αντικαθεστωτική δράση του, υποψήφιος με το Συνασπισμό στις εθνικές εκλογές, μεταπήδησε στο ΠΑΣΟΚ, εξελέγη δε και Δήμαρχος σπάζοντας την παράδοση της τελευταίας 16ετίας στην "μπλε" πόλη. Η συνέχεια των παρουσιάσεων, όμως, είναι πιο ενδιαφέρουσα.
Στις 11 Ιούνη στο Δημαρχείο Πύργου ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος παρουσιάζει το βιβλίο του «Ο άλλος δρόμος για την Ελλάδα και την Ηλεία». Ομιλητές: Αλέξης Μητρόπουλος, ο εργατολόγος, Άννα Διαμαντοπούλου, η πρώην Επίτροπος της Ε.Ε, Νίκος Κωνσταντόπουλος, πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, ο Παναγιώτης Παναγιώτου, πρώην πρόεδρος της ΕΡΤ, και υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές 2004, που πήρε 16.000 ψήφους, αλλά δεν εξελέγη και εγκατέλειψε...την κούρσα. Ο Παν-Παν, λοιπόν, που έχει να πραγματοποιήσει δημοσίαν εμφάνισιν στο Νομό καταγωγής του, από τον Μάρτη 2004, επανεμφανίζεται χάριν του Βασίλη... Είναι σαν να λεει στο λαό: "Ιδού ο ...άνθρωπος!"
Σχετικά με νέα βιβλία, έχω να σας ανακοινώσω ότι στις 9 του Ιούνη παρουσιάζουμε τον Περικλή Κοροβέση στην Αμαλιάδα... Ο κ. Κοροβέσης είναι φιλοξενούμενος της Νομαρχιακής Παράταξης "Ηλεία των Πολιτών", που στις εκλογές της Τ.Α το 2006 έλαβε 4.000 ψήφους... Θέμα, η επανέκδοση των Ανθρωποφυλάκων φέτος, 40 χρόνια μετά την κήρυξη της δικτατορίας. Για το βιβλίο θα μιλήσει ο Δημήτρης Παπαχρήστος...
Η είδηση βέβαια της ημέρας είναι τα πακέτα... από δεκάδες κιλά ινδικής κάνναβης που εκβράστηκαν στην παραλία της Ηλείας, στο Κουνουπελάκι Νέας Μανολάδας αλλά και στη Ζάκυνθο με την οποία χωρίζεται ο νομός από μια "σούδα" θάλασσα.
Το χασίς προφανώς πέταξε στη θάλασσα περαστικό πλεούμενο και τα υπόλοιπα ανέλαβαν τα θαλάσσια ρεύματα. Μέχρι την Πύλο κολύμπησαν τα πακέτα κι ακόμα ταξιδεύουν. Παρόμοια πακέτα έχουν "αράξει" στην παραλία της δυτ. Πελοποννήσου πολλές φορές στο παρελθόν... Βλέπετε εδώ το Ιόνιο αντιπροσωπεύει την "Αγρια...Άγρια (ελληνική) Δύση..." με όλα τα συμπαρομαρτούντα.
Φυσάει ένας δυνατός Νοτιάς τις τελευταίες δυο μέρες, τον απολαμβάνω να λικνίζει τα πορτοπαράθυρα του σπιτιού μου, "τραγουδιστά" και επιθετικά. Μ' αρέσει αυτός ο ήχος, η μουσική τολμώ να πω, γιατί μου θυμίζει τις φωνές των μελτεμιών στην Ικαρία που εγείρονται κατακαλόκαιρο στο Αιγαίο, σε περίοδο διακοπών. Ο αέρας εκφράζει το μένος του άλλοτε με σιγμούς, άλλοτε με αλλαλαγμούς, κραυγάζοντας ή ψυθιρίζοντας. Μια περίεργη γλώσσα, χαρακτηριστική φωνή και φθόγγοι, που μεταμορφώνουν ακόμα και τη γεωγραφία... Να βρίσκεσαι στο βουνό μέσα σε δάφνες, κυπαρίσια και αμυγδαλιές, ανάμεσα στις αιωνόβιες βελανιδιές και τα πλανιάνια και να τρομάζεις από τα ατίθασα θροϊσματα της φυλλωσιάς... Ο αέρας είναι απελευθερωτικός. Μόνο που στις "τειχισμένες" πόλεις μας δεν τολμά να εισβάλλει, αφού αντιπαθεί κάθε είδους κλουβί... Κλωβοί οι μικρές νεοελληνικές πόλεις, που "αναπτύσσονται" με την αυταπάτη να μοιάσουν Αθήνες και Σαλονίκες...
Ευτυχώς που έχω άπλα σκέπτομαι, κάθε που φυσάει ή βρέχει καταρρακτωδώς και θυμάμαι πάλι τον ήχο της φύσης και της αντάρας της. Το σπίτι μοιάζει με σπηλιά και καταφυγή αυτές τις ώρες, αποκτά ρόλο και προορισμό, παύει να είναι απλά υπνωτήριο, ξενοδοχείον, εστιατόριο, οινομαγειρείον, σιδερωτήριο ή αίθουσα συναντήσεων...
Ψυχολογικά προετοιμάζομαι για τις διακοπές. Δεν έχω ακόμα αποφασίσει αν θα πάω κάπου, ο καιρός δεν ευνοεί σχέδια, παρόλα αυτά την Ικαρία δεν την αλλάζω με τίποτε. Μου έλαχε να έχω δυο νοσταλγούς πατρίδες. Τη Θράκη για το χειμώνα και την Ικαριά για το καλοκαίρι. Η Ηλεία είναι παντός καιρού, εδώ άλλωστε έχω και τα σεντούκια μου με τα είδη ένδυσης και υπόδυσης ανά εποχήν. Στο σπίτι της Ικαριάς σώζονται όλα τα μαγιώ και τα πέδιλα, μαζί με τα καπέλα ήλιου. Στην αλεξανδρούπολη χειμωνιάτικες παντόφλες, μπουρνούζια μπάνιου και καλτσόν μάλλινα, από την εποχή ακόμα της μαμάς. Κάθε τόπος λαο ο προορισμός του... Είναι ωραίο να σχεδιάζεις επιστροφές έστω και για λίγο. Προγραμματίζεις το 15θήμερο και λογαριάζεις επισκέψεις. Την πρώτη μέρα πρωϊνό με τους αγαπημένους, την δεύτερη στο "Σκαβδάτο" για δείπνο και κουβεντολόϊ, την τρίτη στα "Κολλάρικα" για τρύγισμα της συκιάς, (Κολλάρου το γένος μου), κι απο κεί μετά σε ξαδέλφια δευτερότριτα και συμπεθερικά. Στη Θράκη η επιστροφή είναι γεμάτη από συναντήσεις με γειτόνισσες και συμμαθήτριες, κι ύστερα κάποιες μοναχικές βόλτες στα μέρη, τα απόκρυφα, της εφηβείας.
Ενα μικρό Μακόντο το Χρυσόστομο Ικαρίας, σαν το μυθικό χωριό του Μαρκές στα «100 χρόνια μοναξιάς». Μια Αρακατάκα η Αλεξανδρούπολη, πατρίδα του Νομπελίστα Γκάμπο στην οποία όπως διάβασα επέστρεψε πρόσφατα μετά από 20 χρόνια...
Οι πατρίδες αξίζουν για τη γεύση της επιστροφής, είμαι σίγουρη γι' αυτό, κι ας με λένε οπισθοδρομική, αντί "κοσμοπολίτισσα". Είτε είσαι Μαρκές, είτε Σκάβδη, το ίδιο πράγμα είναι να τοποθετείσαι στον καιρό μέσα από μια noir αίσθηση για τα περάσματα σκιών, ανθρώπων και χρόνου.
Δεν θέλω να γίνω λυπητερή με όσα γράφω, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται. Το "από που κρατά η σκούφια σου", αποτελεί μια σημαντική υπόθεση της παρούσης ανθρωπολογίας και πολιτισμού που μάς ακολουθεί μέχρι το τέλος. Εμένα, προσωπικά, όλα τα παραπάνω δεν με ακολουθούν απλά, με κυνηγάνε κιόλιας! Και μ' αρέσει το παιχνίδι, με ζωντανεύει και εξεγείρει...
Σαββατοκύριακο από αύριο, νά έχουμε καλή ξεκούραση! Να διαβάσουμε το κατιτίς μας, να χαλαρώσουμε... Πρωϊ-πρωϊ το Σάββατο θα πάω στη μεγάλη λαϊκή της Αμαλιάδας για τα περιβολικά μου. Ενα ταψί γεμιστά με μπόλικο βασιλικό και διόσμο στη γέμιση είναι το καλύτερο θυμοαναληπτικό για τις κυκλοθυμίες της εποχής...
Δοκιμάστε κάτι αντίστοιχο και θα με θυμηθείτε...
Αντε και καλό μήνα, καλό μας καλοκαίρι!